قرآن از ديدگاه مستشرقين

اسلام شناس و فيلسوف بلند آوازه فرانسوي مي ‏گويد:

«اگر قرآن و انديشه‌هاي محمد [صلي الله عليه و آله] خرافي بود و از جانب خداوند نبود، هرگز جرات نمي‏ كرد حرفي از علم به ميان آورد و بشر را به علم و تعقل و تفكر دعوت كند. هيچ انديشه‏ اي به اندازه قرآن محمّد [صلي الله عليه و آله] انسان را به دانش فرا نخوانده است، تا آنجا كه نزديك به نهصد و پنجاه بار در قرآن از علم و عقل و فكر سخن رفته است».

محقق و نويسنده مشهور انگليسي مي‌گويد:

«قرآن تا آن حد معجزه جاويد شناخته شده است كه محمد [صلي الله عليه و آله] آن را دليل قوي و مؤيد رسالتش اعلام نمود و آشكارا فصيح‌ترين مردان آن روز عربستان را به مبارزه دعوت نمود تا يك سوره مانند قرآن بياورند. قرآن مانند انجيل نيست كه فقط به عنوان ميزان و شاخصي درباره عقايد ديني، عبادت و عمل پيروان ‏‎آن شناخته شده باشد، بلكه داراي مكتب و روش سياسي نيز هست. كليه مسائل حياتي و مالي با اجازه همين منبع قانون گذاري حل مي‌شود. در ميان محسنات زيادي كه قرآن به حق واجد آن است، دو نكته بسيار مهم وجود دارد، يكي لحن تعظيم و تكريم هنگام ذكر نام خداوند و ديگري وجود نداشتن فكر، بيان و يا داستاني خلاف تقوا يا حاكي از سوء اخلاق و بي عفتي و عدم طهارت كه آن را معيوب و لكه‌دار نمايد، در صورتي كه با كمال تأسف اين نواقص در موارد بسيار زيادي در كتب يهود مشهود است».